Mirecka Jurkojć Mirosława (1943 - 1997)

Mirecka Jurkojć Mirosława (1943 - 1997)

Urodziła się 2 II 1943 r. w Wilnie, córka Józefa Jurkojć(17 II 1903 - 27 XI 1984, syn Franciszka i Franciszki Brackel) i Anny d. Giedrojć (4 XII 1920 - 7 IV 1981, córka Ludwika i Michaliny z d. Wasilewska).
Po wojnie rodzina opuściła Wilno, zatrzymali się najpierw w warszawie, później w Gdańsku, aby w końcu osiąść w Słupsku w 1946 r. Od 1957 r. do 1961 r. kontynuowała naukę w ILO. Po maturze rozpoczęła pracę w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Słupsku.
Wyszła za mąż za Stanisława Mireckiego (27 X 1933 - 15 VI 2012), znanego działacza społecznego i kulturalnego, z tego związku urodził się syn Przemysław.
Siedem lat kierowała placówką biblioteczną, doprowadzając ją do rozkwitu. Dzięki jej niezliczonym znajomościom w kręgach literackich i umiejętności zjednywania ludzi, biblioteka tętniła życiem kulturalnym. Zapraszała do biblioteki znanych pisarzy, dziennikarzy i aktorów. Z czasem zrodziła się tradycja biesiad literackich, na których pełniła rolę gospodyni z wdziękiem i znawstwem. Kochała dobrą literaturę i piękne książki. Z jej inicjatywy powstał w Miejskiej Bibliotece Publicznej dział sztuki, do którego niemałym kosztem sprowadzała albumy z reprodukcjami największych galerii malarskich na świecie. W trakcie pracy zawodowej ukończyła Studium Bibliotekarskie we Wrocławiu i Państwowe Studium Oświaty i Kultury. W latach 1974-1978 studiowała filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim. Po odejściu z biblioteki pracowała przez krótki czas w Domu Kultury, gdzie pełniła rolę instruktora. W 1979 r. związała się z dziennikarstwem, które prędko stało się jej pasją i sposobem na życie. Pracowała w redakcji Wojewódzkiego Informatora Kulturalnego „Pobrzeże" i w „Głosie Pomorza". Była rzeczniczką prasową Festiwalu Pianistyki Polskiej. Z wielkim talentem promowała młodych artystów na łamach prasy lokalnej i ogólnopolskiej. Dla roczników 1970 wzwyż znana jest jako założycielka i redaktorka „Hyde Park”, gdzie młodzi mogli pisać o swoich problemach, zaangażowaniu, pomysłach, pokazywali swoja twórczość. Nie uciekała przed sprawami trudnymi. Uchodziła za osobę niesłychanie życzliwą, ciekawą wszystkich przejawów życia i otwartą na świat. Dużo pisała o sprawach kulturalnych miasta, w którym żyła, angażowała się w akcje promujące Słupsk. Była zasłużoną działaczką społeczną. Udzielała się aktywnie w Stowarzyszeniu Dziennikarzy Polskich. W 1972 r. założyła Słupski Oddział Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza. Wiele czasu poświęcała na pracę społeczną w Wojewódzkim Oddziale Towarzystwa Kulturalno-Teatralnego i Słupskim Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym, pomagając w organizacji Festiwali Pianistyki Polskiej i Koncertów Muzyki Organowej. Działała w Komitecie Porozumiewawczym Stowarzyszeń Twórczych i Naukowych oraz w Towarzystwie Przyjaźni Polsko-Fińskiej. Sygnowała relacje z Festiwali Brydżowych w Słupsku.
Zmarła na ciężką, nieuleczalną chorobę 9 XII 1997 r. Senator Anna Bogucka-Skowrońska w pośmiertnym nekrologu na pisała o Mirze Mireckiej
„...należała do ludzi patrzących w gwiazdy i dociekających tajemnic życia.
Miała wrażliwe serce,
które powodowało,
że w każdej istocie widziała światło dobre i piękne".
Pochowana na słupskim starym cmentarzu Sektor 51 Rząd 2 Nr grobu 91_91. To także miejsce pochówku jej męża Stanisława. Rodzice Miry spoczywają także na naszym cmentarzu.
Biogram spisany przez Świetlicka Alicja, Wisławska Elżbieta, Znani Słupszczanie: szkice biograficzne z powojennych dziejów miasta, uzupełnienie EAS.
Źródło: Wniosek Komisji Kultury, Sportu i Promocji Miasta o nadanie ulicy imienia Mirosławy Mireckiej, Głos Pomorza; Znani Słupszczanie: szkice biograficzne z powojennych dziejów miasta; materiały własne.
Ewa Alicja Slomska